Torre de Hercules

TORRE DE HERCULES

Perdida na cidade,
só eu e a lúa,
baixo a sombra Herculina,
paseo pola rúa,
pensamentos perdidos,
na miña Coruña.
Dóeme o corazón,
segues sendo meu amor,
non estás o meu carón,
eu estou en Riazor.
No peito un vacio...
Deixame ser “tua rula”,
quero darte un bico,
voltar preto túa.
Darei un pequeno saltiño,
e tirareime o mar,
ti estarás no "montiño",
eu nadarei polo orzan.
Sentada nun peñasco,
volto pensar en ti,
esperarei un anaco,
a ver se volves por min......
Non tardarei moitos anos,
en estar preto de tí.

OLIVIA.A.VIDAL