Katya

domingo, 1 de abril de 2012

FRAGAS DO EUME


 
 
 
La leyenda cuenta que Dios al crear los tres ríos que nacen en la sierra de O Xistral -Eume, Landro y Masma- le prometió un hombre cada año al que llegase primero al mar. Traicionado por los otros dos, que lo dejaron durmiendo, el Eume tuvo... que cruzar valles y montes para ganar. Por eso salió bravo y agreste y, antes de la aparición de los embalses en su cauce, también llevaba cada año la vida de un hombre.
 









 Las Fragas do Eume son un ecosistema único en Europa. Agrupadas en las orillas del río del mismo nombre (84 km de largo), a extensión arbórea es la principal muestra de este ecosistema de alta biodiversidad, el bosque atlántico, tan específico gracias a la proximidad de la mar y de las profundas riberas del río, que lo convertió, en 1997, en Parque Natural. Tradicionalmente fueron muy explotadas por la riqueza e fertilidad de los suelos, y por eso son ecosistemas poco frecuentes y conservados unicamente en zonas aisladas coma estas fragas. Se trata de un espacio protegido, pero visitable, que ofrece agradables sorpresas a quien lo percorre.

A lo largo de las orillas de cinco ayuntamientos se extienden más de 9.126 hectáreas de macizos forestales de diversas características. En las tierras más próximas al río crecen bosques de ribera basados en los chopos y alisos, que esconden auténticos tesoros de heleches y musgos, específicos de este Parque, y también dos raras especies de narcisos. Subiendo por las laderas de los montes, encontramos bosques de robles, la especie mas características de las Fragas do Eume.








 Si bien la flora es la joya de las Fragas, también acogen algunas especies animales endémicas y en peligro de extinción, desde pequeños anfibios y reptiles, como la salamandra rabilonga, hasta especies mayores, como el lobo o el gato montés, o diversas aves de rapiña, como el buho real.

Unha maravilla da Natureza

2 comentarios:

  1. A Lenda dos Três Rios

    Era uma vez três rios que nasceram em Espanha. Chamavam-se Douro, Tejo e Guadiana. Estavam um dia a contemplar as nuvens e perguntaram-lhes donde vinham.

    - Do mar - responderam elas. - Ele é o nosso pai e o nosso avô.

    - Onde fica o mar? - perguntaram os rios.

    - Lá longe, em Portugal. - responderam as nuvens.

    - É grande?

    - É, é muito grande.

    - Havemos de ir ver o mar.

    E combinaram que no dia seguinte iriam os três ver o mar. Assim fizeram.

    O Guadiana acordou primeiro e lá foi calmamente, contemplando os montes e as belezas que o espreitavam, e, escolhendo os caminhos por onde passava, ao chegar a Vila Real de Santo António parou maravilhado.

    O segundo foi o Tejo. Quando acordou, já o sol ia alto. Começou a andar depressa, quase não escolhendo caminho mas, quando entrou em Portugal, pensou lá consigo que já deveria ter muito avanço e lembrou-se de gozar as campinas e os montes, espreguiçando-se nas margens planas, antes de se lançar nos braços do avô.

    O Douro, quando acordou e se viu só, nem esfregou os olhos, partiu à pressa por desfiladeiros e precipícios, não escolhendo caminho, nem pensando em gozar a Natureza.

    Assim foi ele que, muito sujo e enlameado, chegou em primeiro lugar. E assim é também que os nossos três rios mais importantes têm características diferentes.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Moitas grazas Manuel, polo teu comentario, é ofrecerme máis información sobre este tema...É unha pena que arderan, estas Fragas, que eran patrimonio do noso ecosistema...donde había toda crase de flora é fauna, é agora acabaron con todo por culpa de unhos desaprensivos.....A XUNTA DE GALICIA tamén tén moita culpa por non vixiar nín cuidar a maleza, para que non prendera o lume...pero aquí non se vixia nada, teñen todo abandonado...é agora cos recortes que están facendo máis ainda.Grazas por todo amigo!

      Eliminar